Geçtiğimiz günlerde uzaktan tanıdığımız öldü. Cenazede küs olduğu kişi daha çok ağladı. Gurur dünyaya sığmıyor, ahirete taşıyor. Ölene kadar o küslüğü sırtında taşıdı, dostuyşa mezara koyamada şimdi kalbinde acıyı ve pişmanlığı taşıyacak. İnsanoğlu garip... Ölmeden kıymete binmiyor. Nice şairler de öyle oldu.
Demem o ki koşun sarılın. Veya sarılmayın siz bilirsiniz.
