Evet yazim da bir hata olusmus iyi farketmissiniz. @nunu hanim tesekkurler uyariniz icin.
Bu uc yonetmen de Tarkovski'nin onderligini yaptigi,imgeye dayali siirsel sinemaya katki sunarlar.Bela Tarr'in tarzi her ne kadar zaman zaman minimalizme dokunsa da,Tarskovski'nin sinema diline sadik bir yonetmendir.
Bu sinema turun de basat gaye hakikat olarak karsimiza cikar.Yonetmen bu amaca ulastigini fehmederse ve kanaat getirirse ikinci gaye olan estetige-guzellik- hedefine koyar ve dilemmasi bu dogrultu da ilerler.Sayet bu turde filmler izlemeyi dusunurseniz,Nacer Khemir'in çöl uclemesinin son filmi olan Bab-i Aziz iyi bir baslangic olabilir.
Siirsel sinema da diyaloga pek yer verilmez.Yonetmen kurgulanmis sonlar yerine,izleyicinin kendi kurgusunu olusturmasini saglar.Her izleyen kendi imgelemine gore sonsuz vadilere acilan,efsunlu destanlar yazabilir.Tarskovski'nin Stalker adli bilim kurgu filmi,bu soylediklerimin en kallavi ornegidir.
Vaktiyle internet ortamindan tanistigimiz arkadaslar ile,bir sinema portali kurmustuk.Bab-i Aziz'i self oryantalizm penceresinden,Nostalgia'yi da delilik mefhumu uzerinden ozgunce analiz etmistim.Cok uzun yazilar oldugu icin buraya eklemedim.Sayet filmleri izlerseniz ve isterseniz size ozel mesaj yoluyla atabilirim yazilari.
Seytanin Tangosu ile ilgili size soyleyebelicegim tek sey,Bela Tarr 7,5 saat boyunca kapitalizme tecavuz ediyor.
