Zaman ayırıp yazmışsınız.Lakin pek fazla kaydadeğer bulmuyorum bu yazıdaki ana fikri.Dilin dezenformasyona uğraması farklı bir şeydir,farklı kültürlerle kaynaşıp sentezlenen kültürel armoni farklı bir şeydir.Kültürümüzdeki mozaikleşmenin ürünüdür bu.Bana yakın kültürlerle tarihler boyu alışverişte bulunmuşum ben.Sanatımı,müziğimi bu temelle oturtmuşum.Fakat beni yoketmek için bana sırnaşan kültürleri kapı dışarı etmişimdir.Ki elimden geldiğince de Türkçe'yi doğru kullanma ve kullandırtma yanlısıyımdır.Fakat tasavvuf,dinler tarihi,felsefe okuyan biri olarak farsça/arapça kökenli kelimeleri kullanmakta bir beis görmüyorum.Zira Farsça ve Arapça zaten bizim ortak kültüre sahip olduğumuz toprakların malıdır.Biz onlardan alırız,onlar bizden.Osmanlıca ve Arapça'nın az bilinip İngilizce'nin çokça bilinmesindeki pragmatist yapıyı da eleştirecek değilim.Fakat gerçekten gereksiz bir yerden yaklaştınız.Din biliminde olan çoğu kelime/mefhumun,türkçemiz de karşılığı olmadığına değinmiyorum bile.
