Evet uzun bir yazının ilk kelimeleri bunlar peşin söylüyorum okumayacaklar için netice kısmında kısa bir özet bırakacağım..
Bazen böyle canınız sıkılır yada yada sadece güzel zaman geçsin diye gittiğiniz bir yer vardır , sahil orneğin ,ambiansını sevdiğiniz bi kafe mesela..işte o sahilde deniz , o kafede atmosferdir kendileri...
Kimi zaman modunuz düşüktür çesitli sebepleri olabilir tabi hayat bu ya ve bizde insanız basittir düşmek , o zamanlarda kimimiz bir ritüel gerçeklestirir örneğin uzanıp tavana bakar yada kimimiz motive edici bir şarkı açıp dinleriz , kimimizin güç aldığı birileri vardır arayıp konuşuruz... işte o tavan, o şarki , o telefon konuşmasıdır kendileri..
Bezende insan soğuktur buz gibidir işte buna çoğu zaman yapacak çok birşeyimizde yoktur zordur erimek ,gülümsemek.. bu durumda kimimiz herdefasında gülmekten kırıldığımız bir video açar izleriz , kimimiz her hatırlandığında gülümseten bir anıyı düşünürüz , kimimizin neşesi etrafına sirayet eden mütedemadiyen manik arkadaşımız vardır onunla buluşuruz ..işte o video , o anı , o manik kişidir kendiler...
Bazen bişeylerin eksikliğini hissederiz , yemek yeriz geçmez , sevdiğimiz kitabın bize göre en vurucu yerini tekrar okuruz geçmez , sağı solu ararız geçmez , sonra öyle bir anda tv'nin yada pc'nin başında otururken birden bire farkına varırız geçip gitmiştir , dalmışızdır ve öylece unutup gitmişizdir , iste o eksikliği unutturacak zamandır kendileri..
Anlayışlıdırda hem öyle ki hayatı ikinci kez yaşadığını düşündürür zamanın ötesindedir anlayışı , ve zekidir bunu her cumlesinde hissettirir anlamak vardır birde anladığını hissettirebilmek, o hissettirebilenlerdendir...
Ve daha bir sürüşey var hepsini yazmak mümkün aslında fakat en nihayetinde bu sadece bir gönderi başlık ise bir kitabın konusu...
özet : efsa -lütfen bekleyin- nevi...!
