Çoğu insan “zenginliğin” evrensel ölçülerinin ne olduğunu bilmez. Zenginliği alınan maaşın miktarıyla ölçer ama sandığı kadar ilgisi yoktur.
Zenginliğin evrensel kriteri şudur: Bugün çalışmayı bırakırsanız, mevcut mali birikiminiz ile aynı yaşam standartlarınızı koruyarak ne kadar süre gidebilirsiniz?
Bu ölçütle düşününce; bir aylık, bir yıllık, on yıllık veya “ömür boyu” gibi zenginlik kategorileri görülür. Bu süreler sizin ekonomik özgürlük sınırınızı da ortaya koyar.
Çoğu insanın ekonomik özgürlük eşiği kredi kartının limiti/vadesi kadardır. Finansal zekâsı ve disiplini daha yüksek olanlar bir yıl gidebilecek kadar birikim yapmıştır. 10 yıl gidebilecek birikime sahip olanlar kayda değer bir finansal özgürlük seviyesine ulaşmıştır. Ömür boyu gidebilecek olanlar ise, tam özgürlük eşiğini aşmıştır.
Orta-üst gelir grubundaki ücretlilerin çoğunun ekonomik özgürlük sınırının “kredi kartı vadesi” kadar olması şaşırtıcıdır. İnsanlar gelir seviyeleri arttıkça onu harcamanın bir yolunu mutlaka bulabiliyorlar.
Bu da zenginliğin gelir seviyesinden çok, onun kullanım şekline bağlı olduğunu gösterir. Birikiminiz gelir seviyeniz kadar, gelirinizi kendinizden saklama yeteneğinize de bağlıdır.
Orta-üst gelir grubundaysanız, mevcut işinizi bıraktıktan iki ay sonra ev kiranızı ve kredi kartınızı ödeyemeyecek duruma gelecekseniz, üzgünüm ama bu durumda ekonomik olarak kölesiniz demektir! Evet farkında değilsiniz ama siz bir kölesiniz! Kızdıysanız “fakir ama gururlu” bir kölesiniz!
Antik çağda her kölenin (futbolcular gibi) bir bonservis bedeli vardı. Kölenin çalışmasından gelen kazancı, bunu satın almaya yetmezdi. Onu birileri alıp satarken o kendi özgürlüğünü satın alamıyordu. Zorlu işlerde çalışmasına yetecek kadar çok yemek veriliyordu ama özgür olmasına yetmeyecek kadar az kazançları oluyordu. Bilmem anlatabildim mi!?
Eğer çalışmasanızda bir yıl gidebilecek kadar birikim yapabildiyseniz, bu iyi bir başlangıçtır. Bu sürede yeni bir iş bulabilirsiniz. Daha iyi fırsatlar sunan yeni bir dala atlarken eliniz kayarsa, beton zemin yerine file üzerine düşersiniz.
Eğer 10 yıl gidebilecek birikime ulaştıysanız, artık zorunluluklar değil, olasılıklar dünyasındasınız. Artık zamanınızı ve enerjinizi, yapmak için doğduğunuz şeylere kullanabilirsiniz.
Para çoğu insan için güven ve konfor demektir, özgün ruhlular içinse özgürleşme aracıdır. Sırtınızdaki mecburiyetler yükü kalktığında, zamanınızı istediğiniz gibi kullanabildiğinizde, bu özgürlük size doğanıza göre yaşama ve sevdiklerinize daha fazla zaman ayırma imkanı verir.
Ömrünüzün sonuna kadar gidebilecek noktaya ulaştığınızda, ki bu birkaç milyon doları geçmek demektir, şu soruyla yüzleşmeye hazır olun:
-Şimdi ben bu özgürlüğümü ne yapsam acaba?
Çoğu insan ani gelen özgürlüğün şokunu atlatmakta zorlanır. Kısıtlar dünyasından özgürlükler dünyasına geçince, dengesini yitirir. “Herşey dahil” sistemiyle çalışan bir otelin restoranında, tabağına 15 çeşit yemek almış kişiler gibi bir süre sonra midesi bozulur. Piyangodan büyük ikramiye kazananların, önce kendini sonra da kazandığı parayı kaybetmesi bu duruma bir örnektir.
Eğer aniden gelen özgürlükten sarsılmayacak kadar güçlü bir karakteriniz yoksa, mecburiyetler mağarasından çıktığınızda, gözlerinizdeki “ışık kamaşması” geçinceye kadar hiç hareket etmemek iyi bir fikir olabilir. Şans size fazla güldüyse, özgürlük şokunu atlatıncaya kadar ölü taklidi yapın!
Zenginliğin evrensel kriteri şudur: Bugün çalışmayı bırakırsanız, mevcut mali birikiminiz ile aynı yaşam standartlarınızı koruyarak ne kadar süre gidebilirsiniz?
Bu ölçütle düşününce; bir aylık, bir yıllık, on yıllık veya “ömür boyu” gibi zenginlik kategorileri görülür. Bu süreler sizin ekonomik özgürlük sınırınızı da ortaya koyar.
Çoğu insanın ekonomik özgürlük eşiği kredi kartının limiti/vadesi kadardır. Finansal zekâsı ve disiplini daha yüksek olanlar bir yıl gidebilecek kadar birikim yapmıştır. 10 yıl gidebilecek birikime sahip olanlar kayda değer bir finansal özgürlük seviyesine ulaşmıştır. Ömür boyu gidebilecek olanlar ise, tam özgürlük eşiğini aşmıştır.
Orta-üst gelir grubundaki ücretlilerin çoğunun ekonomik özgürlük sınırının “kredi kartı vadesi” kadar olması şaşırtıcıdır. İnsanlar gelir seviyeleri arttıkça onu harcamanın bir yolunu mutlaka bulabiliyorlar.
Bu da zenginliğin gelir seviyesinden çok, onun kullanım şekline bağlı olduğunu gösterir. Birikiminiz gelir seviyeniz kadar, gelirinizi kendinizden saklama yeteneğinize de bağlıdır.
Orta-üst gelir grubundaysanız, mevcut işinizi bıraktıktan iki ay sonra ev kiranızı ve kredi kartınızı ödeyemeyecek duruma gelecekseniz, üzgünüm ama bu durumda ekonomik olarak kölesiniz demektir! Evet farkında değilsiniz ama siz bir kölesiniz! Kızdıysanız “fakir ama gururlu” bir kölesiniz!
Antik çağda her kölenin (futbolcular gibi) bir bonservis bedeli vardı. Kölenin çalışmasından gelen kazancı, bunu satın almaya yetmezdi. Onu birileri alıp satarken o kendi özgürlüğünü satın alamıyordu. Zorlu işlerde çalışmasına yetecek kadar çok yemek veriliyordu ama özgür olmasına yetmeyecek kadar az kazançları oluyordu. Bilmem anlatabildim mi!?
Eğer çalışmasanızda bir yıl gidebilecek kadar birikim yapabildiyseniz, bu iyi bir başlangıçtır. Bu sürede yeni bir iş bulabilirsiniz. Daha iyi fırsatlar sunan yeni bir dala atlarken eliniz kayarsa, beton zemin yerine file üzerine düşersiniz.
Eğer 10 yıl gidebilecek birikime ulaştıysanız, artık zorunluluklar değil, olasılıklar dünyasındasınız. Artık zamanınızı ve enerjinizi, yapmak için doğduğunuz şeylere kullanabilirsiniz.
Para çoğu insan için güven ve konfor demektir, özgün ruhlular içinse özgürleşme aracıdır. Sırtınızdaki mecburiyetler yükü kalktığında, zamanınızı istediğiniz gibi kullanabildiğinizde, bu özgürlük size doğanıza göre yaşama ve sevdiklerinize daha fazla zaman ayırma imkanı verir.
Ömrünüzün sonuna kadar gidebilecek noktaya ulaştığınızda, ki bu birkaç milyon doları geçmek demektir, şu soruyla yüzleşmeye hazır olun:
-Şimdi ben bu özgürlüğümü ne yapsam acaba?
Çoğu insan ani gelen özgürlüğün şokunu atlatmakta zorlanır. Kısıtlar dünyasından özgürlükler dünyasına geçince, dengesini yitirir. “Herşey dahil” sistemiyle çalışan bir otelin restoranında, tabağına 15 çeşit yemek almış kişiler gibi bir süre sonra midesi bozulur. Piyangodan büyük ikramiye kazananların, önce kendini sonra da kazandığı parayı kaybetmesi bu duruma bir örnektir.
Eğer aniden gelen özgürlükten sarsılmayacak kadar güçlü bir karakteriniz yoksa, mecburiyetler mağarasından çıktığınızda, gözlerinizdeki “ışık kamaşması” geçinceye kadar hiç hareket etmemek iyi bir fikir olabilir. Şans size fazla güldüyse, özgürlük şokunu atlatıncaya kadar ölü taklidi yapın!
