İdrar Temelli Gebelik Testlerinin Tarihi ve Bilimi
3000 yılı aşkın bir süredir, kadınlar anne olup olmadıkları konusunda meraklanmaktadırlar. Bilinen ilk hamilelik testlerinde, eski Mısırlı kadınlar arpa veya buğday tohumları doldurulan torbalara idrarlarını yapmakta hızla filizlenen tohumlar onların hamile olup olmadığını göstermekteydi. Bu bilim dışı gibi görünse de, birkaç modern çalışma, bu uygulamanın oldukça iyi çalıştığını ve gebeliklerin% 70-85’ini doğru bir şekilde tanımladığını göstermiştir.
Modern hamilelik testleri aynı şekilde çalıştığından dolayı eski Mısırlılar kesinlikle idrarda bir hormon tespit ediyorlardı sonucu çıkarılabilir. Ancak bugün binlerce yıl süren bilimsel ilerleme ile tohumlara idrarını yaptıktan sonra filizlenip büyüyüp büyümediklerini beklemek yerine, tüm eczanelerde bulunan hızlı, uygun gebelik testler bulunmuş ve kullanılmaktadır.
Hamilelik Testinin Erken Tarihi
İdrar analizinin hamilelik tespitinin anahtarı olması sezgisel olmasa da, çoğu tarihsel hamilelik testi bilinmeyen nedenlerle sadece buna odaklanmıştır. Avrupa’da, Orta Çağ’dan başlayarak, hamileliği çeşitli tuhaf idrar testleriyle tahmin edebildiğini iddia edilmiştir. Hamile kadınların idrarının bir çivi paslanmasına, bir yaprağın rengini değiştirmesine veya minik, canlılar için yuva olabileceğine inanılmaktaydı. Bugün bilinenlere dayanarak, bu testlerin herhangi birinin aslında gebeliği doğru bir şekilde tespit edebilmesi pek olası değildir.
Bununla birlikte, gebeliği doğru bir şekilde tespit edebilen modern testlerden ilki de tuhaftır. Bu test 1927’de Alman bilim adamları Aschheim ve Zondek tarafından geliştirilmiştir. Hamile bir kadının idrarını cinsel açıdan olgunlaşmamış dişi farelere enjekte etmenin, fare yumurtalıklarının büyümesine ve yumurta üretmesine neden olacağını iddia etmişlerdir.
Eski Mısır’dan günümüze, idrar temelli gebelik testi hız, doğruluk ve fizibilite açısından gelişmiştir. Bilinen en eski test, tahıl tohumlarında idrara çıkma ve filizlenme olup olmadığını görmeyi içeriyordu. 1920’lerin sonu, idrarın hayvanlara enjekte edildiği ilk modern gebelik testlerini işaret etti: hamile kadınların idrarı enjekte edilen hayvanların yumurtlamasını sağladı. Bu testler idrarı bir laboratuvara göndermeyi gerektirdi ve sonuçların alınması en az bir hafta sürmüştür. 1960’dan başlayarak, antikorlar doktor muayenehanelerinde hamilelik testi yapılmasına izin vererek hamilelik testini daha hızlı ve daha rutin hale getirmiştir. 1971’e kadar, bu antikor bazlı testin evde bir versiyonu Kanada’da mevcut bulunmakta iken, ancak evde testler 1977’ye kadar ABD’ye ulaşmamıştır. Bugün piyasadaki evde testlere benzer ilk çubuk testleri, 1988’de bulunmuştur.
Hamile Kadın İdrarında Özel Olan Nedir?
Hamile kadınların idrarının benzersiz bir hormon karışımına sahiptir. Bir kadın yumurtalığından salınan bir yumurta sperm tarafından döllendiğinde hamile kalır. Bu döllenmiş yumurta daha sonra bir embriyo haline büyüyen başlar ve hCG adı verilen bir hormon serbest bırakır (aka h Uman c horionic gr onadotropin), erken gebelik sırasında bu hormon kadının vücudunda birikir ve tüm hormonlar gibi hCG de bir sinyal gönderir. hCG’nin özel işi, rahime kadının düzenli adet döngüsünü durdurmasını ve kendini hamileliğe hazırlamasını söylemektir.
Hormonlar sinyallerini gönderdikten sonra idrara atıldığından, hamile kadınların idrarında hCG bulunurken, hamile olmayan kişilerin idrarında bulunmaz. Hamile kadınlarda hCG, ortaya çıkmaktadır ve farelerin yumurtlamasını sağlamaktadır. Bu şekilde Aschheim ve Zondek’in testinin hamileliği tespit etmesine ilham olmuştur. Bu testin icadından bu yana, tüm modern gebelik testleri hCG’yi tespit etmeye odaklanmıştır.
Bir kadının vücudundaki hormonlar veya sinyal gönderen moleküller, adet döngüsü ve hamilelik sırasında değişir. Tüm başarılı idrar bazlı gebelik testleri, idrara salgılanan hormonları tespit etmiştir ve adet döngüsü sırasında üreme sistemi ay boyunca değişir. Hormonlar bu değişikliklerin her biri için (sol üstte) sinyal verir. En önemlisi, yüksek seviyelerde lutenizasyon hormonu yumurtlamayı uyarır. Bir kadın hamile kaldığında, üreme sistemi büyüyen fetusu desteklemek için farklı bir şekilde değişmektedir. Ve hamilelik üzerine, hamileliğe özgü bir hormon olan hCG, bir kadının vücudunda birikir, hCG, lutenizasyon hormonuna çok benzemektedir. Bu benzerlik nedeniyle, hCG bir yumurtlama sinyali gönderebilir, bu da hamile kadınların idrarıyla enjekte edildiğinde hayvanların yumurtlamasına neden olur.
Peki, hCG neden farelerin yumurtlamasını sağlar? hCG, luteinize edici hormon adı verilen başka bir hormona çok benzemektedir. İnsanlarda ve farelerde, luteinize edici hormon, adet döngüsünün her ayında bir yumurta bırakması için yumurtalıkları uyarır ve hCG bu sinyali taklit edebilir. Aschheim ve Zondek testi işe yaramıştır çünkü hamile kadınların idrarındaki hCG seviyesi, hamile olmayan, yumurtlayan kadınlarda luteinize edici hormondan çok daha yüksektir, bir fare yumurtlaması için idrarda asla yeterli luteinize edici hormon yoktur.
Hayvan Temelli Hamilelik Testleri
Aschheim ve Zondek doğru bir test geliştirmiş olsalar da, özellikle bugün mevcut olan ilaç deposu testlerine kıyasla tam olarak basit değildirler. Bir hamile dadın başına beş fare enjekte etmeleri ve sonucu almadan önce yaklaşık bir hafta beklemeleri gerekiyordu. Ve o zaman bile, kadınların kaçırılan bir dönemden yaklaşık 2 hafta sonra başladığı yüksek hCG seviyelerini tespit edebilmişlerdir. Buna ek olarak, çok sayıda hayvanın kullanılması testi pahalı hale getirdi ve posta yoluyla idrarın gönderildiği birkaç laboratuvara iş düştü.
Bugün kadınlar, gebe kaldıktan 10 gün sonra( kaçırılan bir dönemden birkaç gün önce) hamile olduklarını, herhangi bir eczaneden uygun fiyatla satın alabilecekleri testleri kullanarak öğrenebilirler. Ancak 1930’lara kadar, kadınlar gebe kaldıktan sonra en az bir ay kadar beklemek, bir doktora gitmek, idrarını bir laboratuvara göndermek ve daha sonra testin sonucunu almak için en az bir hafta daha beklemek zorunda kalmışlardır. Bu yüzden, bu dönemde hamilelik testi rutin değildi, sadece zengin olan veya tıbbi nedenlerden dolayı hamile olup olmadıklarını bilmek isteyenler tarafından kullanılmıştır.
Hamilelik fare testi, enjekte edilmesi daha kolay olan yetişkin fareler ufak farelerle değiştiren Amerikalı bir doktor Maurice Freidman tarafından 1931’de biraz geliştirilmiştir. Bununla birlikte, kurbağaları kullanan bir test, İngiliz bilim adamı Lancelot Hogben’i geliştirmiş ve bu hayvan testlerinin zirvesi olmuştur. Kurbağalar yumurta bırakır, bu nedenle yumurtlamayı değerlendirmek için öldürülmeleri veya disseke edilmeleri gerekmez ve bu nedenle tekrar kullanılabilir ve bu da test maliyetlerini düşürür. Bu test aynı zamanda sonuçları on iki saat içinde yani daha hızlı vermektedir. Bu durum kurbağa testi hamilelik testinin kullanılabilirliğini arttırdı, ancak yine de belirli sayıda kurbağa laboratuvarına idrar sevkiyatı gerektirmekteydi.
1940’lar-1960’lar boyunca on binlerce kurbağa idrarla enjekte edildi, ancak bu dönemde hamilelik testi hala norm değildi. Çoğu laboratuvar sadece bir doktor tarafından gönderilen idrarı test eder, yani kadınların test edilmek için doktorlarına güvenmesi gerekirdi. Ve birçok doktor ve sağlık sigortası şirketi, bir kadına, yalnızca hamile olduğunu bilmesi için acil tıbbi nedenleri varsa bir test yapardı. Çoğu kadın, hamileliğine erken ipuçları olarak sabah şikayetlerine ve göğüslerindeki değişime güveniyordu yani, gebe kaldıktan sonra onaylatmak için bir doktora gitmiyordu veya gidemiyordu.
Kan ve Test Tüpleri: Çubuk Testinin Öncüleri
Bu, bilim insanlarının canlı hayvan kullanımını gerektirmeyen ve bu nedenle doktor ofisinde yapılabilecek gebelik testleri geliştirmeye başladığı 1960’larda değişmiştir. İlk başta, bu testler hCG için benzer hassasiyete sahipti, ancak 1970’lerin başında Drs. Vaitukaitis, Braunstein ve Ross, gebelikten 2-3 hafta sonra (kaçırılan bir adet dönemin ilk gününde) hamileliği tespit edebilecek bir test geliştirmişlerdir. Bu yeni testlerde antikorlar kullanılmıştır.
Antikorlar, diğer molekülleri tanıyan ve bunlara yapışan moleküllerdir. Her zamanki işlerinde, bu istilacılara karşı bağışıklık sistemini uyarmak için bakteri veya virüs moleküllerine yapışıyorlardı. Bununla birlikte, hamilelik testlerinde, bilim adamları hCG’yi tanıyan ve ona yapışan antikorlar tasarlamışlardır. Bu hCG antikorları, hamile kadınların idrarı ve garip bir şekilde koyun kanıyla donanmış yeni bir gebelik testi yapılmıştır.
Testi yapmak için, bilim adamları hCG’yi koyun kan hücrelerinin dışına bağlamışlar ve kan hücrelerini hCG ile donatmışlardır. Daha sonra bu kan hücrelerini diğer test bileşenleri olan hCG antikorları ve idrarile karıştırmışlardır. Antikorların hCG’ye ve birbirlerine yapışma şekline bağlı olarak, hCG verilmiş kan hücreleri, hamile olmayan bir kadının idrarıyla karıştırılırsa kümelenir. Öte yandan, kan hücreleri ve hCG antikoru hamile olan bir kadının idrarı ile karıştırılırsa, kan hücreleri toplanmaz. Bu nedenle, doktorlar kan hücrelerinin kümelenmesine bakarak bir kadının hamile olup olmadığını söyleyebilirler.
Erken Antikor Temelli Gebelik Testleri
İlk evde yapılan testler dahil olmak üzere erken antikor bazlı gebelik testlerinde hCG antikorları ve hCG ile döşenen kan hücreleri kullanılmıştır. Testi yapan kişi bu iki bileşeni bir kadının idrarı ile karıştırarak yapmaktadır. Kadın hamile değilse, hCG antikorları hCG ile dekore edilmiş kan hücrelerine ve birbirine yapışarak kan hücrelerinin birlikte toplanmasına neden olmaktadır. Öte yandan, kadın hamileyse, idrarındaki yüksek hCG seviyeleri hCG antikorlarına yapışarak kan hücrelerine yapışmasını önlerdi. Bu nedenle, kadının hamile olma dumunda, idrarı kan hücrelerinin topaklanmasını önleyecektir. Testin sonuçlarını okurken, operatör, kan hücrelerinin hamileliği belirlemek için kümelenip kümelenmediğine bakmaktadır.
Bu ve diğer benzer antikor bazlı testler doktorlara birkaç dakika ila saat içinde sonuç verebilir ve nihayet hamilelik testini ana akım haline getirebilir. İlk başta, kadınlar hala hamilelik testi almak için doktorlarını ziyaret etmek zorunda kalmışlardır. Ancak bu, aynı evde kan ve antikor teknolojisini kullanarak 1970’lerde (Kanada’da 1971, ABD’de 1977) ilk ev gebelik testi piyasaya çıktığında değişmiştir. Bu test, test tüpleri, damlalıklar, koyun kan hücrelerinin kurutulmuş kapsülleri ve hCG antikor serumu dahil bir çocuğun kimya kitine benzemekteydi. Test tüplerini iki saat boyunca titreşimden uzak bir yerde tutarken, 10 aşamalı bir işlemi takiben testin başarıyla tamamlanması gerekmektedir. Ancak doğru kullanılırsa, pozitif bir sonuç için% 97, negatif bir sonuç için % 80 doğrudur. Ve ilk kez, bir kadın bir doktora başvurmadan hamile olduğunu doğrulayabilir.
Modern Gebelik Testinin Doğuşu
1970’lerden bu yana, evde hamilelik testleri norm haline geldi ve sadece ABD’de yılda yaklaşık 20 milyon satılmıştır. 1988’de geliştirilen mevcut çubuk testlerinin kullanımı çok daha kolaydır, koyun kanını veya test tüplerini içermez ve hala son derece doğrudur: olumlu bir sonuç yaklaşık % 99 doğrudur. Ama binlerce yıldır yapılanlar aynı yöntemdedir yani kadınların idrarındaki hormonların tespit edilmesidir. Modern gebelik testleri hala hCG antikorları kullanır, ancak hCG ile dekore edilmiş kan hücreleri ile etkileşmek yerine, antikorlar boya aktive edici moleküller ile etkileşime girmektedir. Bu boya aktive edici moleküller, pozitif hamilelik testlerinde mavi çizginin veya başka bir sembolün ortaya çıkmasına neden olan faktördür.
Bugün kadınlar genellikle doktora gitmeye gerek kalmadan kendi banyolarının konforunda (adet dönemini kaçırdıktan bir süre sonra ve bazen de önce) hamile olduklarını öğrenebilirler. Ancak 1950’ler kadar kısa bir süre sonra kadınlar, belirgin bir şekilde kilo almaya veya fetüsün hamileliğe birkaç ay kala hareket ettiğini hissedene kadar hamileliği kesin olarak doğrulayamamışlardır. Ve 1970’lere kadar, kadınlar hamile olduklarını belirlenmesi için doktorlara güveniyorlardı.
Hamilelik testinin gelişimi sadece bilimsel ilerlemenin bir başarısı değildi, aynı zamanda kültürel bir devrime de fırsat tanımıştır. Evde hamilelik testi, kadınların erkek egemen tıbbi kurumlara karşı savaştığı, sağlıkları ve vücutları hakkında daha fazla bilgi edinmeye çalıştıkları bir zaman olmuştur. Ve kadınlara vücutları hakkında daha fazla bilgi ve kontrolü elde etmelerini sağlamıştır. Kadınlar bu bilgiyi bir doktorun baskısı olmadan istedikleri gibi kullanabilirler: güvenli, erken kürtaj almaya veya doğum öncesi bakım yapmaya karar verebilirler.
alinti/bilgiustam
3000 yılı aşkın bir süredir, kadınlar anne olup olmadıkları konusunda meraklanmaktadırlar. Bilinen ilk hamilelik testlerinde, eski Mısırlı kadınlar arpa veya buğday tohumları doldurulan torbalara idrarlarını yapmakta hızla filizlenen tohumlar onların hamile olup olmadığını göstermekteydi. Bu bilim dışı gibi görünse de, birkaç modern çalışma, bu uygulamanın oldukça iyi çalıştığını ve gebeliklerin% 70-85’ini doğru bir şekilde tanımladığını göstermiştir.
Modern hamilelik testleri aynı şekilde çalıştığından dolayı eski Mısırlılar kesinlikle idrarda bir hormon tespit ediyorlardı sonucu çıkarılabilir. Ancak bugün binlerce yıl süren bilimsel ilerleme ile tohumlara idrarını yaptıktan sonra filizlenip büyüyüp büyümediklerini beklemek yerine, tüm eczanelerde bulunan hızlı, uygun gebelik testler bulunmuş ve kullanılmaktadır.
Hamilelik Testinin Erken Tarihi
İdrar analizinin hamilelik tespitinin anahtarı olması sezgisel olmasa da, çoğu tarihsel hamilelik testi bilinmeyen nedenlerle sadece buna odaklanmıştır. Avrupa’da, Orta Çağ’dan başlayarak, hamileliği çeşitli tuhaf idrar testleriyle tahmin edebildiğini iddia edilmiştir. Hamile kadınların idrarının bir çivi paslanmasına, bir yaprağın rengini değiştirmesine veya minik, canlılar için yuva olabileceğine inanılmaktaydı. Bugün bilinenlere dayanarak, bu testlerin herhangi birinin aslında gebeliği doğru bir şekilde tespit edebilmesi pek olası değildir.
Bununla birlikte, gebeliği doğru bir şekilde tespit edebilen modern testlerden ilki de tuhaftır. Bu test 1927’de Alman bilim adamları Aschheim ve Zondek tarafından geliştirilmiştir. Hamile bir kadının idrarını cinsel açıdan olgunlaşmamış dişi farelere enjekte etmenin, fare yumurtalıklarının büyümesine ve yumurta üretmesine neden olacağını iddia etmişlerdir.
Eski Mısır’dan günümüze, idrar temelli gebelik testi hız, doğruluk ve fizibilite açısından gelişmiştir. Bilinen en eski test, tahıl tohumlarında idrara çıkma ve filizlenme olup olmadığını görmeyi içeriyordu. 1920’lerin sonu, idrarın hayvanlara enjekte edildiği ilk modern gebelik testlerini işaret etti: hamile kadınların idrarı enjekte edilen hayvanların yumurtlamasını sağladı. Bu testler idrarı bir laboratuvara göndermeyi gerektirdi ve sonuçların alınması en az bir hafta sürmüştür. 1960’dan başlayarak, antikorlar doktor muayenehanelerinde hamilelik testi yapılmasına izin vererek hamilelik testini daha hızlı ve daha rutin hale getirmiştir. 1971’e kadar, bu antikor bazlı testin evde bir versiyonu Kanada’da mevcut bulunmakta iken, ancak evde testler 1977’ye kadar ABD’ye ulaşmamıştır. Bugün piyasadaki evde testlere benzer ilk çubuk testleri, 1988’de bulunmuştur.
Hamile Kadın İdrarında Özel Olan Nedir?
Hamile kadınların idrarının benzersiz bir hormon karışımına sahiptir. Bir kadın yumurtalığından salınan bir yumurta sperm tarafından döllendiğinde hamile kalır. Bu döllenmiş yumurta daha sonra bir embriyo haline büyüyen başlar ve hCG adı verilen bir hormon serbest bırakır (aka h Uman c horionic gr onadotropin), erken gebelik sırasında bu hormon kadının vücudunda birikir ve tüm hormonlar gibi hCG de bir sinyal gönderir. hCG’nin özel işi, rahime kadının düzenli adet döngüsünü durdurmasını ve kendini hamileliğe hazırlamasını söylemektir.
Hormonlar sinyallerini gönderdikten sonra idrara atıldığından, hamile kadınların idrarında hCG bulunurken, hamile olmayan kişilerin idrarında bulunmaz. Hamile kadınlarda hCG, ortaya çıkmaktadır ve farelerin yumurtlamasını sağlamaktadır. Bu şekilde Aschheim ve Zondek’in testinin hamileliği tespit etmesine ilham olmuştur. Bu testin icadından bu yana, tüm modern gebelik testleri hCG’yi tespit etmeye odaklanmıştır.
Bir kadının vücudundaki hormonlar veya sinyal gönderen moleküller, adet döngüsü ve hamilelik sırasında değişir. Tüm başarılı idrar bazlı gebelik testleri, idrara salgılanan hormonları tespit etmiştir ve adet döngüsü sırasında üreme sistemi ay boyunca değişir. Hormonlar bu değişikliklerin her biri için (sol üstte) sinyal verir. En önemlisi, yüksek seviyelerde lutenizasyon hormonu yumurtlamayı uyarır. Bir kadın hamile kaldığında, üreme sistemi büyüyen fetusu desteklemek için farklı bir şekilde değişmektedir. Ve hamilelik üzerine, hamileliğe özgü bir hormon olan hCG, bir kadının vücudunda birikir, hCG, lutenizasyon hormonuna çok benzemektedir. Bu benzerlik nedeniyle, hCG bir yumurtlama sinyali gönderebilir, bu da hamile kadınların idrarıyla enjekte edildiğinde hayvanların yumurtlamasına neden olur.
Peki, hCG neden farelerin yumurtlamasını sağlar? hCG, luteinize edici hormon adı verilen başka bir hormona çok benzemektedir. İnsanlarda ve farelerde, luteinize edici hormon, adet döngüsünün her ayında bir yumurta bırakması için yumurtalıkları uyarır ve hCG bu sinyali taklit edebilir. Aschheim ve Zondek testi işe yaramıştır çünkü hamile kadınların idrarındaki hCG seviyesi, hamile olmayan, yumurtlayan kadınlarda luteinize edici hormondan çok daha yüksektir, bir fare yumurtlaması için idrarda asla yeterli luteinize edici hormon yoktur.
Hayvan Temelli Hamilelik Testleri
Aschheim ve Zondek doğru bir test geliştirmiş olsalar da, özellikle bugün mevcut olan ilaç deposu testlerine kıyasla tam olarak basit değildirler. Bir hamile dadın başına beş fare enjekte etmeleri ve sonucu almadan önce yaklaşık bir hafta beklemeleri gerekiyordu. Ve o zaman bile, kadınların kaçırılan bir dönemden yaklaşık 2 hafta sonra başladığı yüksek hCG seviyelerini tespit edebilmişlerdir. Buna ek olarak, çok sayıda hayvanın kullanılması testi pahalı hale getirdi ve posta yoluyla idrarın gönderildiği birkaç laboratuvara iş düştü.
Bugün kadınlar, gebe kaldıktan 10 gün sonra( kaçırılan bir dönemden birkaç gün önce) hamile olduklarını, herhangi bir eczaneden uygun fiyatla satın alabilecekleri testleri kullanarak öğrenebilirler. Ancak 1930’lara kadar, kadınlar gebe kaldıktan sonra en az bir ay kadar beklemek, bir doktora gitmek, idrarını bir laboratuvara göndermek ve daha sonra testin sonucunu almak için en az bir hafta daha beklemek zorunda kalmışlardır. Bu yüzden, bu dönemde hamilelik testi rutin değildi, sadece zengin olan veya tıbbi nedenlerden dolayı hamile olup olmadıklarını bilmek isteyenler tarafından kullanılmıştır.
Hamilelik fare testi, enjekte edilmesi daha kolay olan yetişkin fareler ufak farelerle değiştiren Amerikalı bir doktor Maurice Freidman tarafından 1931’de biraz geliştirilmiştir. Bununla birlikte, kurbağaları kullanan bir test, İngiliz bilim adamı Lancelot Hogben’i geliştirmiş ve bu hayvan testlerinin zirvesi olmuştur. Kurbağalar yumurta bırakır, bu nedenle yumurtlamayı değerlendirmek için öldürülmeleri veya disseke edilmeleri gerekmez ve bu nedenle tekrar kullanılabilir ve bu da test maliyetlerini düşürür. Bu test aynı zamanda sonuçları on iki saat içinde yani daha hızlı vermektedir. Bu durum kurbağa testi hamilelik testinin kullanılabilirliğini arttırdı, ancak yine de belirli sayıda kurbağa laboratuvarına idrar sevkiyatı gerektirmekteydi.
1940’lar-1960’lar boyunca on binlerce kurbağa idrarla enjekte edildi, ancak bu dönemde hamilelik testi hala norm değildi. Çoğu laboratuvar sadece bir doktor tarafından gönderilen idrarı test eder, yani kadınların test edilmek için doktorlarına güvenmesi gerekirdi. Ve birçok doktor ve sağlık sigortası şirketi, bir kadına, yalnızca hamile olduğunu bilmesi için acil tıbbi nedenleri varsa bir test yapardı. Çoğu kadın, hamileliğine erken ipuçları olarak sabah şikayetlerine ve göğüslerindeki değişime güveniyordu yani, gebe kaldıktan sonra onaylatmak için bir doktora gitmiyordu veya gidemiyordu.
Kan ve Test Tüpleri: Çubuk Testinin Öncüleri
Bu, bilim insanlarının canlı hayvan kullanımını gerektirmeyen ve bu nedenle doktor ofisinde yapılabilecek gebelik testleri geliştirmeye başladığı 1960’larda değişmiştir. İlk başta, bu testler hCG için benzer hassasiyete sahipti, ancak 1970’lerin başında Drs. Vaitukaitis, Braunstein ve Ross, gebelikten 2-3 hafta sonra (kaçırılan bir adet dönemin ilk gününde) hamileliği tespit edebilecek bir test geliştirmişlerdir. Bu yeni testlerde antikorlar kullanılmıştır.
Antikorlar, diğer molekülleri tanıyan ve bunlara yapışan moleküllerdir. Her zamanki işlerinde, bu istilacılara karşı bağışıklık sistemini uyarmak için bakteri veya virüs moleküllerine yapışıyorlardı. Bununla birlikte, hamilelik testlerinde, bilim adamları hCG’yi tanıyan ve ona yapışan antikorlar tasarlamışlardır. Bu hCG antikorları, hamile kadınların idrarı ve garip bir şekilde koyun kanıyla donanmış yeni bir gebelik testi yapılmıştır.
Testi yapmak için, bilim adamları hCG’yi koyun kan hücrelerinin dışına bağlamışlar ve kan hücrelerini hCG ile donatmışlardır. Daha sonra bu kan hücrelerini diğer test bileşenleri olan hCG antikorları ve idrarile karıştırmışlardır. Antikorların hCG’ye ve birbirlerine yapışma şekline bağlı olarak, hCG verilmiş kan hücreleri, hamile olmayan bir kadının idrarıyla karıştırılırsa kümelenir. Öte yandan, kan hücreleri ve hCG antikoru hamile olan bir kadının idrarı ile karıştırılırsa, kan hücreleri toplanmaz. Bu nedenle, doktorlar kan hücrelerinin kümelenmesine bakarak bir kadının hamile olup olmadığını söyleyebilirler.
Erken Antikor Temelli Gebelik Testleri
İlk evde yapılan testler dahil olmak üzere erken antikor bazlı gebelik testlerinde hCG antikorları ve hCG ile döşenen kan hücreleri kullanılmıştır. Testi yapan kişi bu iki bileşeni bir kadının idrarı ile karıştırarak yapmaktadır. Kadın hamile değilse, hCG antikorları hCG ile dekore edilmiş kan hücrelerine ve birbirine yapışarak kan hücrelerinin birlikte toplanmasına neden olmaktadır. Öte yandan, kadın hamileyse, idrarındaki yüksek hCG seviyeleri hCG antikorlarına yapışarak kan hücrelerine yapışmasını önlerdi. Bu nedenle, kadının hamile olma dumunda, idrarı kan hücrelerinin topaklanmasını önleyecektir. Testin sonuçlarını okurken, operatör, kan hücrelerinin hamileliği belirlemek için kümelenip kümelenmediğine bakmaktadır.
Bu ve diğer benzer antikor bazlı testler doktorlara birkaç dakika ila saat içinde sonuç verebilir ve nihayet hamilelik testini ana akım haline getirebilir. İlk başta, kadınlar hala hamilelik testi almak için doktorlarını ziyaret etmek zorunda kalmışlardır. Ancak bu, aynı evde kan ve antikor teknolojisini kullanarak 1970’lerde (Kanada’da 1971, ABD’de 1977) ilk ev gebelik testi piyasaya çıktığında değişmiştir. Bu test, test tüpleri, damlalıklar, koyun kan hücrelerinin kurutulmuş kapsülleri ve hCG antikor serumu dahil bir çocuğun kimya kitine benzemekteydi. Test tüplerini iki saat boyunca titreşimden uzak bir yerde tutarken, 10 aşamalı bir işlemi takiben testin başarıyla tamamlanması gerekmektedir. Ancak doğru kullanılırsa, pozitif bir sonuç için% 97, negatif bir sonuç için % 80 doğrudur. Ve ilk kez, bir kadın bir doktora başvurmadan hamile olduğunu doğrulayabilir.
Modern Gebelik Testinin Doğuşu
1970’lerden bu yana, evde hamilelik testleri norm haline geldi ve sadece ABD’de yılda yaklaşık 20 milyon satılmıştır. 1988’de geliştirilen mevcut çubuk testlerinin kullanımı çok daha kolaydır, koyun kanını veya test tüplerini içermez ve hala son derece doğrudur: olumlu bir sonuç yaklaşık % 99 doğrudur. Ama binlerce yıldır yapılanlar aynı yöntemdedir yani kadınların idrarındaki hormonların tespit edilmesidir. Modern gebelik testleri hala hCG antikorları kullanır, ancak hCG ile dekore edilmiş kan hücreleri ile etkileşmek yerine, antikorlar boya aktive edici moleküller ile etkileşime girmektedir. Bu boya aktive edici moleküller, pozitif hamilelik testlerinde mavi çizginin veya başka bir sembolün ortaya çıkmasına neden olan faktördür.
Bugün kadınlar genellikle doktora gitmeye gerek kalmadan kendi banyolarının konforunda (adet dönemini kaçırdıktan bir süre sonra ve bazen de önce) hamile olduklarını öğrenebilirler. Ancak 1950’ler kadar kısa bir süre sonra kadınlar, belirgin bir şekilde kilo almaya veya fetüsün hamileliğe birkaç ay kala hareket ettiğini hissedene kadar hamileliği kesin olarak doğrulayamamışlardır. Ve 1970’lere kadar, kadınlar hamile olduklarını belirlenmesi için doktorlara güveniyorlardı.
Hamilelik testinin gelişimi sadece bilimsel ilerlemenin bir başarısı değildi, aynı zamanda kültürel bir devrime de fırsat tanımıştır. Evde hamilelik testi, kadınların erkek egemen tıbbi kurumlara karşı savaştığı, sağlıkları ve vücutları hakkında daha fazla bilgi edinmeye çalıştıkları bir zaman olmuştur. Ve kadınlara vücutları hakkında daha fazla bilgi ve kontrolü elde etmelerini sağlamıştır. Kadınlar bu bilgiyi bir doktorun baskısı olmadan istedikleri gibi kullanabilirler: güvenli, erken kürtaj almaya veya doğum öncesi bakım yapmaya karar verebilirler.
alinti/bilgiustam
