Hristiyanlık inancındaki ”Günah itirafı” uygulaması, İncil’de Yakup 5:16 ”Bu nedenle, şifa bulmak için günahlarınızı birbirinize itiraf edin ve birbiriniz için dua edin. Doğru kişinin yalvarışı çok güçlü ve etkilidir.” ve 1. Yuhanna 1:9 ”Ama günahlarımızı itiraf edersek, güvenilir ve adil olan Tanrı günahlarımızı bağışlayıp bizi her kötülükten arındıracaktır” ayetlerinde yer alan ifadelerden kaynaklanır.
Günahları rahipler kendi adlarına, kendi güçleriyle ya da kendi otoriteleriyle affetmezler, affedemezler. Ancak İncil’de havarilere ve devamında Elçisel Kilise’ye verilmiş olan yetki ile, İsa adına, Tanrı önünde ”günahların affedildiğini” söylerler. Günahların bir rahibe itiraf edilmesi daha çok Katolik ve Ortodoks kiliselerinde geçerli bir uygulamadır.
Protestan kiliselerde ise Hristiyanlar günahlarını birbirlerine itiraf ederler. Hangi mezhep olursa olsun, günah itirafı eyleminden ziyade günahların farkındalığı, Tanrı karşısında ayıbımızın getirdiği korku, üzüntü, eziklik ve bunların sonucunda yürekte olması beklenen alçakgönüllülükle yapılması gereken bir uygulamadır. Yürekte ve akılda bu düşünceler ve hissiyatlar olmadıktan sonra, yapılan eylemlerin geçerliliği yoktur.
Hıristiyanlıkta günah çıkarma konusu doğu ile batı arasında farklı mıdır?
Farklıdır. Katoliklerde günah çıkarmak, bir kafesin arkasında duran bir papazı görmeden orada diz çökerek, kısaca bir dua okuduktan sonra kendisini şahsı yani Hıristiyanları ilgilendiren veya kendisini zor duruma düşüren herhangi bir olay, bir düşünce, bir hareket orada papaza anlatılır.
Katoliklerde papaz senin günahlarını afettim diye bir cevap verir, bu cevabın prensibi psikolojiktir. İçindeki ağırlığı çıkarmak için kişi bu durumu papaza anlatır, papaz da bunu kabul eder, Tanrı adına kabul eder.
Doğuda ise bir kafesin arkasında görünmez değildir, papazı görürsünüz. Papazın önüne gidilir ve hakikaten kişiyi zor duruma düşürmüş olan ya da kişiyi zor duruma düşürdüğü düşünülen olay ona açık açık anlatılır. Fakat doğuda papaz ben senin günahlarını affediyorum demez. Ancak orada da şöyle bir cevap olur: Allah’ın senin dualarını bağışlaması için dua edeceğim. Papazların verdikleri bu cevaplar da şu anlama geliyor. Batı’da papaza hakikati söyledikten sonra günahlarımın affedildiğini kabul ediyorum, doğuda işe papaza günahlarımı söyledikten sonra duamın kabul edilme ihtimali olduğunu kabul ediyorum şeklindedir.
Protestan kiliselerde ise Hristiyanlar günahlarını birbirlerine itiraf ederler. Hangi mezhep olursa olsun, günah itirafı eyleminden ziyade günahların farkındalığı, Tanrı karşısında ayıbımızın getirdiği korku, üzüntü, eziklik ve bunların sonucunda yürekte olması beklenen alçakgönüllülükle yapılması gereken bir uygulamadır. Yürekte ve akılda bu düşünceler ve hissiyatlar olmadıktan sonra, yapılan eylemlerin geçerliliği yoktur.
Hıristiyanlıkta günah çıkarma konusu doğu ile batı arasında farklı mıdır?
Farklıdır. Katoliklerde günah çıkarmak, bir kafesin arkasında duran bir papazı görmeden orada diz çökerek, kısaca bir dua okuduktan sonra kendisini şahsı yani Hıristiyanları ilgilendiren veya kendisini zor duruma düşüren herhangi bir olay, bir düşünce, bir hareket orada papaza anlatılır.
Katoliklerde papaz senin günahlarını afettim diye bir cevap verir, bu cevabın prensibi psikolojiktir. İçindeki ağırlığı çıkarmak için kişi bu durumu papaza anlatır, papaz da bunu kabul eder, Tanrı adına kabul eder.
Doğuda ise bir kafesin arkasında görünmez değildir, papazı görürsünüz. Papazın önüne gidilir ve hakikaten kişiyi zor duruma düşürmüş olan ya da kişiyi zor duruma düşürdüğü düşünülen olay ona açık açık anlatılır. Fakat doğuda papaz ben senin günahlarını affediyorum demez. Ancak orada da şöyle bir cevap olur: Allah’ın senin dualarını bağışlaması için dua edeceğim. Papazların verdikleri bu cevaplar da şu anlama geliyor. Batı’da papaza hakikati söyledikten sonra günahlarımın affedildiğini kabul ediyorum, doğuda işe papaza günahlarımı söyledikten sonra duamın kabul edilme ihtimali olduğunu kabul ediyorum şeklindedir.
