Sene 1992 ilk okula yeni başlamıştım.
Baba o zaman emmioğlu diye bir albüm çıkarmış. Şarkı heryerde deli gibi çalıyor. Siyah bir Mercedes, rakı, çimenler, şebnem dönmez.
Yaş aldıkça daha derinden daha bir farklı dinlemeye başladık, dinledikçe her şarkısında farklı bir duygu yaşadık. 2005 senesi üni de KYK yurt odasında sabaha kadar içim yanar şarkısını dinleyip sigaramızı yakıp o şarkıyla her birimizin içi ayrı yanardı. Kimi terk edildiği sevgilisine, kimi karşılıksız aşkına, kimimiz de kimseye anlatamadığımız yaralarımız için dinlerdik.
Hep hüzünlüyken dinledik babayı. Anason kokulu sofralarda sigara dumanları eşliğinde, ya da şehrin kuytu bir köşesinde bir gece yarısı dinlerken bulduk kendimizi.
Çocukluğumuza, gençliğimize dokunmuş şarkılarıyla çok büyük sanatçıydı.
